m jak melancholia.
Komentarze: 9
i szlam ta droga,
uslana wieczna specyfika
i pieknem.
patrzac w niebo
wiedzialam juz wszystko;
ze czegos mi brak.
i dusza ma cierpiala,
smiejac sie z nadzieja u boku.
zycie!
daj mi szanse.
daj mi szczescie...
zaczynaja sie ferie, a ja z takimi smetami tutaj...
a kazdy dzien wnosi cos nowego.
i czasem chcialabym powiedziec tak wiele...
Dodaj komentarz